Woensdag 30 maart

Ongelofelijk hoe snel de tijd voorbij vliegt.

Vandaag is het precies een jaar geleden dat onze huisarts in Nederland mij belde. “Er is iets op de mammografie gezien.” 
Ik was net twee dagen daarvoor weer in Hongarije aangekomen na twee weken in Nederland te zijn geweest. Die mammo had ik de dag voor m’n vertrek nog even meegepakt. En dat was maar goed ook! 
Precies een jaar geleden dus dat ik in deze rollercoaster ben gestapt en hij dendert nog steeds voort. 
Als ik terugkijk op dit afgelopen jaar dan denk ik: was best wel veel. 
Pas nu begint alles een beetje te landen. Pas nu omdat de hectiek van al die verschillende onderzoeken en al die therapieën begint af te nemen. De afgelopen week heb ik m’n hele trits aan onderzoeken weer gehad. 
Dit waren de controles door de cardioloog waaronder een hartfilmpje en hartecho, röntgenfoto’s van de borst/longen en echo van de buik.
Alle uitslagen zijn negatief dus dat is geweldig. Bloedonderzoek wijst alleen uit dat er een daling is in m’n nierfunctie. Volgende week maar even overleggen met de oncoloog wat ik hier wellicht in kan verbeteren. Injectie nummer 8 van 13 zit er intussen ook in. 

Verder is deze maand een drukke maar ook leuke geweest met verjaardagen waaronder ook de mijne en heb ik deze heerlijk en rustig gevierd tijdens een kort wellness weekje met mijn lief. Wat hebben we ervan genoten samen. Voor het eerst sinds m’n ziek zijn even niks hoeven en vooral niks moeten in een heerlijk hotel met alleen maar verwennerij. 
Dit hadden we zó nodig en het heeft ons zó goed gedaan. Als afsluiting hebben we nog twee dagen in Eger doorgebracht en verschillende wijnkelders bezocht. Ook dit was een succes. Zo fijn dat dit weer kan, er even lekker tussenuit. Hoe je van gezond en ‘normaal’ zo doodziek kunt worden. Niet meer in staat zijn om simpelweg op je benen te staan, je zelfstandig te douchen zonder om te vallen of je blouse dicht te knopen. 
Hoe je feitelijk kapot gaat door chemo en bestralingen en je je maar gewoon over moet geven en ondergaan. 
En nu komt de energie langzaam weer terug. De laatste chemo en bestraling zijn immers weer een paar maanden geleden. Alle rotzooi verdwijnt langzaam uit m’n lichaam. Stapjes vooruit en soms eentje terug. Stapje voor stapje weer terug naar normaal.