In maart 2021 was ik in Nederland en pakte ik de dag voor vertrek naar Hongarije nog even het bevolkingsonderzoek naar borstkanker mee. 
Vier dagen later, nota bene precies op de 10e verjaardag van onze kleindochter, werd ik gebeld door de huisarts, of ik nog in Nederland was? Uuhh nee, hoezo? Hij was gebeld door het ziekenhuis dat er iets was gezien op de mammografie. SHIT! 
Dit was op 30 maart. Vanaf dat moment startte de rollercoaster met ‘bestemming onbekend’. 
De volgende dag zal hij me terugbellen als hij de officiële stukken binnen heeft. 
Wanneer ik hem de volgende dag aan de telefoon heb legt hij mij de rapportage van het onderzoek uit. Links, onderste quadrant mediaal. Nou die kan ik wel volgen maar om er zeker van te zijn dat ik weet waar dat is voegt hij ‘het onderste stuk richting je navel’ er nog aan toe. Ik zit op dat moment op bed, kijk omlaag en zeg hem dat ik 8 quadranten heb die richting m’n navel gaan. We schieten in de lach maar dan gaat hij verder met uit te leggen welke gradatie het is en dat ik 40-60 %, wel / niet kans heb dat het kwaadaardig is. Dus 60 % kans dat het géén kanker is voegt hij er nog aan toe om het nieuws wat te verzachten.  
Yeh right! denk ik meteen want ik weet dat ik familiair belast ben. M’n moeder en haar zus hadden het ook. 
We proberen te regelen hoe ik zo snel mogelijk weer terug kan naar Nederland maar dat heeft i.v.m. Corona nogal wat voeten in de aarde. Op de vraag van m’n dochter en een nicht of ik niet in Hongarije naar een ziekenhuis kan hebben we contact opgenomen met onze verzekeraar en zijn we hier gaan informeren.  
Gelukkig kon ik vrij snel in Hongarije terecht voor een mammografie, ultrasound en bioptie. Tijdens het maken van de ultrasound werd mij meteen verteld dat het ging om een kwaadaardige tumor. De officiële uitslag van de bioptie zou ik na ongeveer twee weken krijgen. Op dinsdagochtend 27 april werd ik gebeld door de radioloog met de mededeling dat het helaas ernstig was en kon ik diezelfde dag om 12.30 uur al terecht voor uitleg etc..   
Officiële diagnose: borstkanker. Een kankerdiagnose dus. 
Na dit consult werd meteen een afspraak geregeld bij de oncoloog voor nog diezelfde avond om 18.00 uur. Helaas bleken de uitslagen op alle fronten niet goed vertelde hij ons en heeft hij dezelfde avond nog met grote spoed het vervolg in gang gezet. “Je hebt zware chemo nodig en je zult ziek en kaal worden maar je moet eerst snel geopereerd worden.” Er zal ons een zwaar traject te wachten staan.

Hatseflats, zo naar binnen! Je kunt maar meteen weten waar je aan toe bent. Hij regelt voor de volgende ochtend om 8.00 uur een afspraak bij de chirurg en hij wil een CT scan, bloedonderzoek en nog wat dingen. Als de uitslag van deze onderzoeken geen uitzaaiing laat zien, wat we natuurlijk vurig hopen, zal ik over twee weken al geopereerd worden. We horen het aan en het gekke is, ik voel er op dat moment niet veel bij, geen emotie niks. Meer van, oh oké en we stellen hem nog wat praktische vragen. 
Daarna rijden we naar huis. Gaat dit wel over mij?